In ons beleidsplan 2015 hebben wij o.a. opgenomen de problematiek van de Indischen in Indonesië onder te aandacht te brengen. We doen dit samen met de Stichting Help de Indischen in Indonesia. (http://www.helpindischeninind.com/home-/ )
(uit artikel in het Eindhovens Dagblad door Wilma van der Maten dd.15-08-2015)
Na de onafhankelijkheid van Indonesië mochten vele gezinnen Nederland niet in, staat in het boek 'Vergeten door het Vaderland' vanr Wima van der Maten. Advocaat Liesbeth Zegveld wil hierom de Staat aanklagen. Nederland weigerde na het uitroepen van de onafhankelijkheid door Indonesïe in 1945 duizenden Indische gezinnen uit de oud-kolonie op te nemen. Ze zouden niet over de juiste identiteitspapieren beschikken. Door de Japanse bezetting waren ze die kwijtgeraakt. Gedwongen namen ze het Indonesische staatsburgerschap aan. Hoogbejaard leven ze tegenwoordig in armoedige omstandigheden. Recht op pensioen hebben ze niet. "Nederland heeft ons laten stikken", vinden ze.
De regering in Den Haag stelde na de
onafhankelijkheid vanaf 1945 een rem op de migratie naar Holland. Nederland,
dat zelf aan het bijkomen was van de oorlog met de Duitsers, beweerde niet
voldoende opvangplek te hebben. Bovendien heerste de opvatting dat voor iemand
die in Nederlands-Indië was geboren en zodanig was vergroeid met het land en de
cultuur, het te moeilijk zou zijn om in het koude Holland te wennen. Wat de
regering in Den Haag niet begreep, was dat Indische Nederlanders zich verbonden
voelden met het vaderland. In de kolonie waren ze naar Nederlandse scholen
geweest. Ze spraken de taal. Ze kenden sinds hun geboorte de Hollandse cultuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten